Yaşamdan çok ölüme yakın olduğun için
Seni bu denli yıktıkları için
Yaşamımın gizini vereceğim sana Destina
Seni bu denli yıktıkları için
Yaşamımın gizini vereceğim sana Destina
sabahın serinliğin üşüttüğünü hissetmiştim. Adam sessizce yanımdan kalkarak üzerimi örtüşü, güven duygumu iki katına çıkarttı ki uyuya kalmayı başarmıştım. Uykunun düşlere dalışı gibi demişti kadın şarkıda, tam olarak düşe düşme anı gibi düşmüştüm belkide. Fırtınalardan saklandığım.. Belki de deim iyi geliriz birbirimize.
..87/ eylül...
iyi gelmeye başlamıştık. Yazıyabaşlayalı ne kadar oldu hatırlamıyorum, lakin günlüğümde sıkça adını tekrarlarken kendimi bulmamın tesadüf olmadığına derinden inanıyordum.. Bu sabah O'na müthiş bir kahvaltı sofrası hazırladım. Çayı da hazırdı, tek şekerli içerdi. Bir gariplik vardı, keyif almak için değil yemek zorundaymış gibi yiyip, hızlıca evden ayrılmıştı.. ANlam veremediğim bir durum olarak kafamda yer bulmuştu..
87/aralık...
şehrimize kar düştü bugün. O'nun gözleri ile manzara müthiş oldu. Yüzüne baktım ve 'seviyorum' diye iç geçirdim içimden, en derinimden.. O'na duyurmadan, sezdirmeden. Yoksa, yoksa biliyordum büyü bozulurdu... Emek vardı burada..
88/ocak..
işi ile ilgili değildi.. eve gelince iş hayatından sıyrılırdı. Ama, ama birşeyler ters gidiyordu.. Elim titriyor yazarken. Hissediyorum kötü yada olumsuz birşey var. Boğazım düğüm oluyor.. Göğüsüme taş koyuyorlar adeta.. Olmuyor. Aramızdaki duruma denecek tek kelime 'mesafe' sanırım..
88/nisan...
yok yok ağlamıyorum. hayır.. Masamda duranda Onun resmi değil zaten. Geçti karşıma, olmuyor dedi, ben alışamadım buna dedi. Başkası var dedi. Peki dedim. ağlamadım bile. eşyalarını aldı gitti. Şimdi ardından ağlıyorum. Gidişine mi, benim sövüşümemi, o kaarını bilemem. Ama yarın daha güçlü bir kadın olarak uyanacağım.. kendime söz veriyorum..
88/mayıs 16..
o günden beri ağlamıyorum. o lanet gece sabah kadar durmadan ağladım. gözlerimın araba faından pekte bir farkı kalmamıştı aslında. Güçlü bir kadın olduğumu kendime ispatladım. Kimseyide almıyorum hayatıma.. İşime odaklanmış durumdayım. haber mi, aldım. duydum . söylemeyin demem rağmen fısıldadılar işte. O kadınıda bırakmış. Evide taşımış. Sanırım İzmire yerleşmiş. Bir büro mu ne açmış.. Halbuki biliyor musun, İzmir bizim hayalimizdi. Kızımızı orada büyütecektik.. gözlerim doldu, ama akmasına iizn vermeden kaçıyorum ben..
88/ temmuz
mutlu olduğum bir yıl önecesi, mutsuz olduğum 4 ay sonrası karmaşık duygular içeriisndeyim. bugün hamile olduğumu öğrendim. 13 haftalık olmuş bile.. o kadar yok saymışım ki o adamı, anlamadım, anlaymadım. Bunu ona tabıkı söylemicem, öğrenmye hakkı olmadığına inanıyorum.hem umursamaz ayrıca ne o öyle aciz gibi.. ben bakarım paşalar gibi. sen bu adama gelirken herşeyi göze alan kadın.. bebeğin olacak hazır mısın?
88/eylül..
hayatımın en kötü günlerindne biri adeta.aşırı kanam ile hastaneye geldim. tek korkum bebeğime birşey olmaması idi. hayatta tek tutnacak dalım oydu.. olmadı. bebeğimde bana tuundu. O an bir anne şefkatine ihtiyaç duyduğumu itiraf etmek istiyorum. Kiminin ailesi yanında kimininkiside benim gibi fotoğraftan gülümsüyor. Anne diyorum, bu yaşadığım ağır zor. Sen nerdesin? Rahat msıın? canım yanıyor anne.....
88/aralık 28
hoşgeldin elleri yumuk pamuk şekerim. ben senin anenin.. inanamıyordum. bana ait bir bebek ile hastane odasındayım. en yakın arkadaşım serap yanımda.. ben bebeğe bakıyorum o bana. bir an beraber ağladığımızı anımsıyorum.. ne kadar dedim, ne kadar da babasına benziyor.. benzetesim tuttu tamamen.. annelik, hormon dalgalanması falan filan diyelim.. Odaya koca bir buket papatya geldi.. üzerinde 'aynı sabah uyanırken aynı düşü görmüşüzdür' yazıyordu.. Kim olduğunu merak etmeden çöpe attım.. Kızıma odaklandım. sadece izledin. ellerini, en minik uzuvlarına akdar.. tırnaklarını, ayaklarını, kirpiklerin. her bir hücresine kadar tanımalıydım onu...
89/nisan
Çok zormuş anecim ve sen haklıymışssın. yetişmekte zorlanıyorum.. bebeğime bakıp çalışmak ve toplumun algılarına direnmek mesela. Evlilik dışı olan bir çocuğum var ve bu zamanda çalışan bir kadınım. Şirkette aylardır dedikodum dönüyor.. Ama şef 'sen naptığını bilirisn' diyorda işim tehlikede değil.yoksa Destina!m için daha fazla endişelenmek zorunda kalacaktım....