Darbe Sabahı ; Benden Arda Kalanlar

              

             Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine...

 

         
         Şu anda sizelere o 'hayatıma indirilen en büyük darbenin ' sabahını hissetmiş biri olarak yazmaktayım.
            Sıradan bir gecenin sabahı bu kadar ağır olmalı mıydı? Kayıpların en büyüğünü bu sabah gözlerimi açınca hissetmenin anlamı neydi?  gece yatarken en sevdiklerimin hayatta olup sabahına önce kayıp sonrasında da öldü haberiyle yıkılan bir ailenin bu çöküntünün hesabını kimlerden sormalıydım? Ya darbe sonrası kaybolan ve bir daha asla haber alamadığım erkek kardeşimin? Matbaasında yasaklı şeyler bastığı idda edilen babamın önce hunharca işkence görüp sonra bir daha haber alınamamasını? Üniversitede yıllarca birbirimize aşık olup daha yeni kavuşabildiğim Ahmet'imin? Ya kaybolup giden yıllarımın, Acılar içinde kıvcranıp giden bu ailenin 12 saatte değişen hayatının hesabını kim vermeliydi?
             34 yıl geçmesine rağmen o sabahı aynı acıyla hatırlamaktayım. Darbe sonrası geçen her dakika benden bir şeyleri kat kat eksiltmiş acıma acı katmaya devam etmiştir. Hiç bir şey yapamadan geçen 34 yıl sonra bu sabah size İstanbuldaki evimden yazıyorum. Tüm acılamı satırlara sığdırabildiğim kadarıyla. Mesela ben babamı hep 48 yaşında hatırlayacağım, çünkü kapıdan yaka paça götürülürken o yaşlarda ve bana biraz mahçup bakışla döneceğim dermiş halini hala anımsamaktayım. Darbeden sonra her şeyin normale dönmesiyle bu üç erkeğinde peşine düştüm. tabiki hazin son. Babamdan da kardeşimden de asla haber alamadım. Bir akşam üstü radyo dinlerken idam edilecekler listesinde Ahmet'in adını duyunca yaşamdan bir kere daha soğumuştum. Konulan sadece dışarıya çıkma yasağı değildi. Türkiye'ye getirilildiği idda edilen özgürlüğünde adımı bu olamazdı. Ailemi dağıtıp bana boylesıne acılar yaşatan bır yönetim şekli refah getiremezdi. Yalnzız değildik. Dağılan, parçalanan, habersiz bırakılan, idama kararı verilen evlatları, babaları, eşleri sevgilileri olan binlerce insan sadece biriydim.
          Ateş dolu o sabahın ardından ruhumda kalan derin izlerin peşinden gelince kendimi bu dizelerde buldum.
  Vazifeleriniz ve mükemmel görevleriniz sizin olsun, içime düşen ve 34 yıldır hiç durmadan yanan ateşin hesabını verin bana , verebilecek misiniz?
                                           darbe sabahı radyo yayını